جراحي آبسه مقعدي

آبسه مقعدي از تجمع چرك در اطراف راست روده و مقعد ايجاد شده كه ناشي از عفونت مي باشد. به عبارت ديگر، به حفره ي پر از چرك و عفوني نزديك مقعد، آبسه ي مقعدي مي گويند. آبسه ي مقعدي جزء بيماري هاي خطرناك به حساب مي آيد. چرا كه مي تواند در اثر عدم درمان به فيستول، شقاق و ساير بيماري هاي نشيمانگاهي منجر گردد. ما در مقاله ي زير به بررسي اين موضوع كه علائم آبسه مقعدي چيست  مي پردازيم.

علت ايجاد آبسه ي مقعدي

در اكثر موارد اين بيماري به علت وجود باكتري هايي مثل اشرشياكولي و استافيلوكوك در ناحيه ي مقعد ايجاد مي گردد. گاهي اوقات عفونت قارچي نيز مي تواند باعث آبسه مقعدي ايجاد كند.

اگرچه آبسه مقعدي مي تواند به دليل عفونت حاد غده ي كوچك مقعد يا به دنبال ورود هر نوع جسم خارجي ايجاد گردد، وجود برخي شرايط مثل كوليت يا التهاب روده ي كوچك نيز مي تواند باعث افزايش عفونت شود.

علائم آبسه مقعدي همانند سرماخوردگي است

آبسه مقعدي از بيماري هايي است كه علائم مختلفي دارد. مراجعه ي به موقع به پزشك، از اهميت ويژه اي برخوردار است. چرا كه مي تواند روند درماني را كوتاه تر و دستيابي به نتيجه ي مطلوب را سريع تر سازد.

در رابطه با اين موضوع كه آبسه مقعدي چه علائمي دارد؟ بايد گفت: برخي از علائم اين بيماري عبارتند از:

• احساس درد در هنگام لمس: به علت تجمع عفونت، مقعد دچار درد مي گردد.
• تب و در موارد حادتر علاوه بر تب، بدن درد، بدي حال عمومي و بي اشتهايي نيز ديده مي شود كه فرد با مشاهده ي اين علائم تصور مي نمايد كه به سرماخوردگي دچار شده است.
• درد نبض دار
• ايجاد ورم
• احساس درد در هنگام اجابت مزاج

انواع آبسه مقعدي

آبسه مقعدي از لحاظ ميزان بروز انواع مختلفي داشته كه عبارتند از:

• آبسه ي عمقي: در رابطه با اين موضوع كه آبسه مقعدي چه علائمي دارد؟ مي توان گفت: آبسه ي عمقي به علت نفوذ عفونت به قسمت عميق بوجود مي آيد. اين نوع از آبسه به تدريج دردناك تر و متورم تر مي شود. طوري كه نشستن و راه رفتن را براي بيمار دشوار مي سازد.
• آبسه ي سطحي: در مورد اين سوال كه آبسه مقعدي چه علائمي دارد؟ بايد گفت: در اكثر موارد، آبسه ي سطحي با دردي شديد در لبه ي مقعد بوجود مي آيد. در اين نوع آبسه محل آبسه از نقاط ديگر گرم تر بوده و با التهاب و قرمزي بافت هاي اطراف همراه خواهد بود. آبسه ي سطحي شايع ترين نوع آبسه مي باشد.

آبسه مقعدي چگونه درمان مي شود؟

آبسه مقعدي بايستي به محض تشخيص تخليه گردد، چرا كه در صورت تاخير در تخليه مي تواند باعث گسترش بيماري شود. بايد بدانيد كه درمان آبسه مقعدي هم مي توانند به صورت طبيعي و هم به صورت جراحي براي تخليه باشد. در صورتي كه آبسه به موقع درمان نشود مي تواند از يك ناحيه سر باز كند كه اين مي تواند باعث مشكلات زيادي براي فرد شود.

اما اگر از طريق جراحي تخليه گردد، در ابتدا احتمال ايجاد سپتي سمي به صورت قابل توجهي كاهش پيدا مي كند. از طرف ديگر انتخاب محل تخليه ي آبسه از طريق جراحي، مي تواند روند درماني را تسريع ببخشد.

گفتني است نيمي از آبسه هاي مقعدي مي توانند به فيستول تبديل شوند كه در صورت تخليه با جراحي، پزشك از نزديكترين نقطه به آنوس، اقدام به تخليه ي آبسه مي كند كه اين باعث مي شود در صورت تشكيل فيستول، طولش كوچكتر گردد. اما اگر آبسه به طور طبيعي سرباز كند هيچ تضميني براي تخليه ي آن وجود نداشته و حتي احتمال اين وجود دارد كه طول فيستول بيشتر گردد.

آيا مي توان آبسه مقعدي را با دارو درمان نمود؟

در رابطه با درمان با آنتي بيوتيك بايد گفت: تنها با مصرف آنتي بيوتيك نمي توان آبسه مقعدي را درمان نمود. بلكه براي درمان بايد همزمان با جراحي دارو مصرف نمود. چون كه آنتي بيوتيك به تنهايي نمي تواند به عمق آبسه نفوذ نمايد.

درمان با جراحي

تنها راه درمان براي آبسه مقعدي، جراحي است كه اين كار با روش هاي مختلفي انجام مي شود. امروزه جراحي با ليزر به علت مقرون به صرفگي و دستيابي به نتيجه ي مطلوب در زمان كوتاه با اقبال زيادي روبه رو بوده است. اين روش درماني در درمانگاه يا مطب با كمك بي حسي موضعي و در عرض ۱ ساعت انجام مي گيرد.

پس از جراحي، محل انسزيون آبسه دوخته نمي شود تا با گذشت زمان و به تدريج، حفره بسته بشود. در اين زمان، بيمار بايستي طوري پانسمان نمايد كه داخل حفره گاز گذاشته شود و به اين طريق مانع از بسته شدن انسزيون گردد.

در اكثر موارد پس از تخليه ي آبسه به آنتي بيوتيك نياز نبوده مگر سلوليت گسترده اي وجود داشته باشد يا اين كه فرد به ديابت يا بيماري قلبي دچار باشد.